etymologia: (łaciński)
columbarium - gołębnik
1. (historia) starożytny grobowiec rzymski (w formie budowli lub sali), mający nisze na urny z prochami zmarłych.
Każda nisza zawierała kilka urn (1 - 4), poniżej umieszczano tabliczkę informacyjną. Dolny rząd dużych nisz przeznaczony był na sarkofagi. Wnętrza były zdobione.
Rodzaj zbiorowego grobowca charakterystyczny dla rzymskiej i starochrześcijańskiej architektury grobowej (liczne kolumbaria przy Via Appia).
Pojawił się w czasach cesarza Augusta w I w. p.n.e.
2. przechowalnia urn z prochami przy krematoriach