Dzisiejsza data:

etymologia: (późnołaciński)
presbyterium

 

w kościołach rzymskokatolickich przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa, chór. Zazwyczaj wydzielona poprzez podwyższenie, balustradę lub łuk tęczowy.
Prezbiterium zamykała zwykle ściana prostokątna, półkolista apsyda lub wieloboczna. Rzut i bryłę prezbiterium wzbogacały apsydiole, obejście czy wieniec kaplic.
Prezbiterium było sytuowane na przedłużeniu nawy głównej, skierowane ku wschodowi w  związku z orientowaniem świątyń. Niekiedy kościoły romańskie były dwuchórowe, tzn. posiadały dwa prezbiteria - od wschodu i zachodu.
W prezbiterium znajduje się sanktuarium z ołtarzem głównym, stalle dla kleru oraz sprzęt liturgiczny. Ponadto kluczowymi miejscami są: umieszczony z boku pulpit zwany ambonką oraz nieco z tyłu miejsce przewodniczenia (sedilia).

We use cookies

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.