etymologia: (francuski) z (włoskiego)
stuc ze stucco
sztukateria, wyprawa - materiał zdobniczy, masa wykonana z zaprawy gipsowej, wapiennej lub gipsowo-wapiennej z kruszywem z dodatkiem pyłu marmurowego lub piasku; jednobarwna lub wielobarwna, czasem złocona, używana do wyrobu rzeźb i dekoracji architektonicznych oraz do pokrywania ścian, kolumn itp.
Stiuk był szeroko stosowany przez architektów w starożytnym Rzymie, a następnie w sztuce starochrześcijańskiej, także w sztuce mauretańskiej (np. dekoracje ścian Alhambry w Grenadzie). Znany na terenie Ameryki prekolumbijskiej. Popularny materiał zdobniczy w okresie baroku, rokoka i klasycyzmu.