etymologia: (łaciński)
mensa - stół
1. (religioznawstwo) - monolitowa płyta z piaskowca lub marmuru stanowiąca podstawową część ołtarza, oparta na nogach (stipes) lub bloku, skrzyni często o kształcie sarkofagu. W mensie na środku umieszczano kwadratowe zagłębienie (sepulcrum - grób) przeznaczone na relikwie męczenników
2. (religioznawstwo) mensa biskupia - świadczenia kleru parafialnego na rzecz utrzymania biskupa i jego domowników
3. (historia) mensa academica - w średniowieczu wspólna jadłodajnia, gdzie żacy otrzymywali bezpłatne wyżywienie