etymologia: (włoski)
stallo - ława kościelna
(sztuka) - ozdobne, drewniane lub kamienne ławy, z wysokimi oparciami (zaplecki), często z baldachimem, w prezbiterium kościołów, przeznaczone dla dostojników, zwłaszcza duchownych, uczestniczących w nabożeństwie.
Występowały głównie w kościołach kolegialnych, klasztorach i katedrach.
Miały zazwyczaj oparcia, klęczniki obudowane z przodu o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej lub malarskiej.
W niektórych stallach pod podnoszonymi siedzeniami znajdowały się wsporniki tzw. misericordie, służące za podparcie stojącym przy chóralnej modlitwie.