etymologia: (łaciński)
viridarium - ogród, park
-
kwadratowy lub prostokątny wewnętrzny dziedziniec klasztorny otoczony krużgankami, otwierającymi się do niego arkadami, przylegający zwykle z jednej strony do kościoła. Wypełniony przeważnie małym geometrycznym ogrodem ozdobnym, z akcentem w centrum w postaci studni, fontanny, rzeźby lub drzewa.
-
(staropolskie) mały dworski ozdobny ogródek, w którym uprawiano kwiaty i zioła, rosły cieniste drzewa i znajdowały się ławy z darni do wypoczynku.