etymologia: (łaciński)
ambitus - obejście, okrążenie, obwód
1. (architektura) - zwykle na przedłużeniu naw bocznych, wąskie przejście obiegające od tyłu prezbiterium, oddzielone od niego arkadami lub murem, charakterystyczne dla kościołów romańskich i gotyckich
2. obejście, krużganek wokół dziedzińca klasztornego
3. (przestarzałe) - ambicja
4. (encyklopedia staropolska Glogera) - używana dawniej nazwa krużganku czyli przykrytego korytarza, przylegającego do zewnętrznych ścian budynku i okalającego tenże. Ambit - powiada E. Diehl - w znaczeniu konstrukcyjnem jest przedsionkiem (atrium), ze względu zaś używalności – korytarzem zewnętrznym, dozwalającym na obejście i wejście do budynku ze strony pożądanej. Będąc miejscem przechadzki i rozmyślań zakonników klasztornych, schroniskiem dla pielgrzymów, służąc wreszcie za drogę do procesyj, ambit posiadał wszelkie cechy obszernego przedsionka kościelnego.
Obrazy treści religijnej lub z historyi klasztoru, portrety dostojników zakonnych i dobrodziejów, wreszcie stacje krzyżowe, były zwykłą ozdobą ambitów klasztornych.
Komuż nieznany jest ambit parterowy gotycki, otaczający dokoła dziedziniec bibljoteki jagiellońskiej przy ul. św. Anny, lub wspaniały kilkopiętrowy w dziedzińcu zamkowym na Wawelu, wreszcie zbudowany w naszych czasach w stylu odpowiednim gotyckim po obu bokach starożytnych Sukiennic.