(architektura)
-
rodzaj dekoracyjnego wykończenia zewnętrznej powierzchni muru kamiennego, polegającego na ścięciu pod pewnym kątem lub wyprofilowaniu krawędzi licujących mur ciosów lub płyt kamiennych oraz na odpowiedniej obróbce ich lica
-
imitacja ciosów zrobiona w tynku
Boniowanie jest stosowane na całych elewacjach budynków lub tylko na ich fragmentach: cokołach, narożach, filarach międzyokiennych, pilastrach, obramieniach okien, drzwiach itp. Nadaje fasadzie cechy siły i prostej monumentalności.
Występuje wiele odmian boniowania w zależności od podziału powierzchni, ukształtowania ciosów lub płyt (np. płaskie, wypukłe, pryzmatyczne) oraz sposobu wykończenia powierzchni (szlifowanie, polerowanie, groszkowanie itp.).